6 снежня група навучэнцаў нашай школы прыняла ўдзел у экскурсійнай паездцы па маршруце Вулька-2-Хатынь-Курган Славы-Вулька-2. Гісторыя Вялікай Айчыннай вайны ў Беларусі немагчымая без успамінаў пра Хатынь-невялікую былую вёску Лагойскага раёна Мінскай вобласці. Гэтая вёска, спаленая фашыстамі ў сакавіку 1943 года, стала сімвалам гора і пакуты беларускага народа і памяці аб Вялікай Айчыннай вайне.

Помнік старому з мёртвым дзіцем на ўваходзе і журботны жудасны і адначасова велічны перазвон кожныя 30 секунд...

Сэрца ледзянее і адгукаецца болем на нечалавечую несправядлівасць, выкліканую злачынствам фашыстаў, у адно імгненне пазбавіўшых жыцця і будучыні ні ў чым не вінаватых жыхароў гэтай вёскі....

Мы павінны памятаць пра Хатынь не толькі таму, што гэта так прынята, а таму, што гэта памяць-наша сумленне, якому немагчыма здрадзіць або забыцца. Гэтая памяць дзеліць нас, якія жывуць, на тых, хто памятае і смуткуе, і тых, хто забыўся і не памятае, а таму гатовы да новых злачынстваў.

Навучэнцы, знаходзячыся на гэтай свяшчэннай зямлі, пранікліся важнасцю і ўрачыстасцю таго, што адбывалася, адчулі значнасць подзвігу беларускага народа ў гады Вялікай Айчыннай вайны.

Хвілінай маўчання ўшанавалі ля Вечнага агню памяць аб ахвярах фашыстаў, аб ахвярах канцлагераў.

Далей навучэнцы пабывалі на Кургане Славы. Нягледзячы на халоднае і ветранае надвор'е, дзеці падняліся на вяршыню комплексу. Ушанавалі памяць загінуўшых герояў.

Вучні вярталіся з экскурсіі ўражаныя, поўныя прыемных эмоцый. Хочацца верыць, што тыя веды і ўражанні, што яны атрымалі падчас гэтай паездкі, застануцца ў іх на ўсё жыццё.